Justin en Carlijn hebben 5 trampolines

Trampolines, speelhuisjes, skelters: Carlijn (9) en Justin (7) de Feijter uit Veenendaal hoeven zich nooit te vervelen. Hun ouders verkopen speeltoestellen.

Als je de straat van de familie De Feijter inrijdt, kun je hun huis niet over het hoofd zien. Tussen alle bedrijven op het industrieterrein staat een huis met een rij speeltoestellen voor de deur. Loop je naar binnen, dan staan daar de prachtigste skelters en trekkers te wachten om gekocht te worden. Als je nóg verder doorloopt, zie je de werkplaats van de vader van Carlijn en Justin. Hier maakt hij de speeltoestellen. Daarom staan er grote zaag- en boormachines en hangt er allerlei gereedschap aan de muur.

Duikelrekken
Voor Carlijn en Justin is het niet zo bijzonder om tussen het speelgoed te wonen. Ze weten niet beter dan dat er vijf trampolines naast hun huis staan en dat er minstens evenveel speelhuisjes zijn. Ze springen van de ene trampoline naar de andere en klimmen van het ene huisje op het andere. Razendsnel, want ze hebben het al zo vaak gedaan dat ze er heel goed in zijn geworden. „De duikelrekken vind ik niet zo leuk”, zegt Justin.

De ouders van Justin en Carlijn maken veel van het speelgoed dat ze verkopen zelf en plaatsen dat vervolgens in de achtertuin van de mensen die het gekocht hebben. „Ik mag mijn vader vaak helpen met plaatsen”, zegt Justin trots. „Elke zaterdag ga ik met hem mee als hij klanten moet bezoeken. Dan mag ik sjouwen en schroeven aangeven.” Met een grote grijns: „En de speelhuisjes, schommels en duikelrekken testen natuurlijk!”

Carlijn gaat bijna nooit mee met haar vader. Die helpt haar moeder in huis met schoonmaken, zegt ze. „En soms mag ik prijsjes plakken op het speelgoed dat we verkopen.”

Jarig
Broer en zus vinden het super dat hun ouders speeltoestellen naast hun huis verkopen. Carlijn: „Het is het leukst als er klanten met kinderen komen. Dan gaan we met die kinderen buiten spelen, op de trampolines en in de speelhuisjes. En als we jarig zijn, kunnen we allemaal hier spelen en hoeven we voor onze feestjes niet naar de speeltuin.”

De kinderen uit hun klassen vinden het leuk om bij hen thuis te komen, zeggen ze. Justin: „Dan willen ze altijd op mijn skelter.”

Vlechten
Toch weten ze allebei zeker dat ze later geen speeltoestellen gaan verkopen. Carlijn trekt even aan haar staart en zegt dan een beetje verlegen: „Ik wil later kapper worden. En mijn vriendinnetje ook. Op het schoolplein doen we vaak elkaars haren. Ik vind het leuk om mooie vlechten te maken.”

Justin heeft andere plannen. Hij wijst in de verte, naar de andere bedrijven op het industrieterrein. Er is daar een transportbedrijf dat hij op het oog heeft. „Met grote vrachtwagens”, vertelt hij met glinsterende ogen. „Daar wil ik later werken. Dan ga ik ook in een vrachtwagen rijden.”

Maar goed, genoeg gekletst. Tijd voor actie. Justin en Carlijn willen nog even laten zien hoe leuk die trampolines en speeltoestellen wel niet zijn. Achter elkaar aan rennen ze het showterrein op, hun kleine zusje in hun kielzog. Ze spelen, hijgend en bezweet, tot het etenstijd is.

× ← →