Anna’s vader is dominee

„Het is wel de dominee die op de preekstoel staat, maar hij is vooral mijn vader. Soms preekt er iemand anders, maar mijn vader hoor ik toch liever. Ik ben zijn stem gewend, en de manier waarop hij preekt.”

Anna Lohuis (12) uit Scherpenisse is dochter van een hervormde dominee. „Ik vind het niet fijn als mensen doen alsof ik daarom bijzonder ben.”

Ze vindt wel dat ze als domineesdochter veel voordelen heeft. „Ik kan thuis elke vraag stellen die ik wil. Ik krijg ook catechisatie van mijn vader, maar daar vraag ik minder snel iets. Wat ook bijzonder is, is dat mijn vader thuis soms voorleest uit een Hebreeuwse Bijbel. Dat klinkt erg mooi.”

Van tevoren weet ze altijd al waar de preek over gaat, omdat haar vader aan tafel het hoofdstuk leest dat hij in de preek wil behandelen. En na de kerkdienst, onder de koffie, stelt hij vragen over de preek. „We zijn met elf kinderen, dus ik krijg niet altijd een beurt. Maar dat weet je niet van tevoren, dus je let toch extra goed op.”

Elke twee weken komt de jeugdvereniging uit de kerk bij hen thuis, om met de dominee over de preek te praten. Anna: „Normaal mag je daar pas heen als je vijftien bent, maar ik zit er al bij zolang we hier wonen. Meestal moet ik op de orgelbank zitten omdat de kamer zo vol zit. Dat maakt niet uit, want ik vind het echt gezellig. En je leert er ook nog eens veel van.”

Anna woont nu twee jaar in Scherpenisse. Daarvoor was haar vader dominee in Harskamp. „Niet iedereen vond het prettig om te verhuizen, maar ik wel. Je leert nieuwe mensen kennen, woont in een nieuwe buurt en krijgt een nieuwe kamer. Als mijn vader weer een beroep zou krijgen, zou ik zo weer willen verhuizen.”

Eén ding vindt ze wel eens lastig. „Ik vind het raar dat ik een voorbeeld voor andere kinderen moet zijn omdat mijn vader dominee is. Mijn ouders zeggen dat niet hoor, maar kinderen uit mijn klas soms wel. Ik vind niet dat ik door het werk van mijn vader bijzonder ben.”

Foto Anton Dommerholt