Lise-Wiekes vader is diaken

Als je vader diaken en scriba is, is hij ’s avonds vaak druk voor de kerk. Daar is Lise-Wieke van Eckeveld (9) uit Veenendaal wel achtergekomen. „Maar ik vind het niet zo heel erg, want dan slaap ik toch”, lacht ze.

Doordeweeks heeft haar vader een heleboel te doen: hij gaat bij mensen uit de kerk op bezoek, alleen of met een ouderling. Of hij heeft een Bijbelkring, een vergadering of werkt thuis op de computer. 

Er zijn ook dingen waar Lise-Wieke hem bij helpt. „We tellen de collectebonnen in de kerk, en ik ga mee als mijn vader het geld uit de collectezakken bij de bank gaat storten. Dat is wel grappig: sommige mensen doen oud geld in de zak, of geld uit het buitenland. Ik denk per ongeluk. Dat kun je niet zomaar bij de bank inleveren, dus dat mogen wij altijd houden.”

Voor Lise-Wieke en haar broertje Matthian (7) is het ook op zondag bijzonder dat hun vader diaken is. „We zijn altijd al vroeg in de kerk.” Hun vader gaat dan naar een speciaal zaaltje, samen met de andere diakenen en de ouderlingen. Daar bidden ze met elkaar voor de dienst en voor de dominee.

Ondertussen zitten Lise-Wieke en Matthian al in de kerk. „Als mijn moeder thuis oppast, zitten we er alleen. Mijn vader zit wel vlakbij, maar toch in een andere rij. Hij kan wel zien of we goed opletten. Soms zeg ik wel eens tegen Matthian dat hij stil moet zitten.” Van andere mensen uit de kerk krijgen ze na de dienst wel eens een rol snoep, omdat ze samen in de kerk hebben gezeten. „Misschien vinden ze het een beetje zielig. Of juist stoer.”

Elke kerkdienst gaan de diakenen met de collectezak rond. Lise-Wieke lacht dan altijd even naar haar vader, en stopt in elk zakje twee collectebonnen: een voor haarzelf, en een voor hem. „Dat hoeft niet per se, maar ik vind het wel leuk om te doen.”

Omdat hij diaken is, heeft haar vader meestal een zwart pak aan. Als ze de vraag krijgt wat ze daar eigenlijk van vindt, lacht Lise-Wieke. „Daar geef ik echt niets om. Ik vind het juist wel mooi staan.”

Foto: Anton Dommerholt