Het winnende droneverhaal van... Wilke

“Wat is dat nou weer?’’ roept Thijs uit. “Wat is dat voor een grote schuur? Die heb ik nog nooit gezien!” “En er staan superveel struiken en bomen omheen!” zegt Jasper. “Zouden ze iets te verbergen hebben?” Thijs haalt zijn schouders op, “Misschien wel, maar wat dan?” “Kom!” lacht Jasper, “we gaan kijken!”

Zodra ze de drone weer in hun handen hebben, beginnen ze te rennen. Dwars door het weiland, dwars door het bos. Maar ineens kunnen ze niet verder, want er is prikkeldraad! “Wat moeten we nu?” vraagt Thijs. “Hier, ik heb mijn zakmes bij me.” Jasper geeft zijn zakmes aan Thijs en die begint het prikkeldraad los te knippen. “Yes, hij is los!” roept Jasper, die vol spanning toe stond te kijken. Als ze eindelijk bij de grote schuur aankomen, zitten er schrammen op hun benen van de doornstruiken, maar de jongens hebben er geen erg in. 

Vlakbij de schuur zien ze ineens een bordje met ‘VERBODEN TOEGANG’ erop. “We mogen hier niet komen!” hijgt Thijs. “Kom, we gaan gewoon door, we willen toch weten wat er aan de hand is?” vraagt Jasper. Bij de schuur aangekomen, probeert hij de deur open te doen, maar het lukt niet! Thijs heeft de drone nog steeds vast. Snel legt hij hem in het gras neer en gaat Jasper helpen.

De deur gaat piepend open. Samen kijken ze om het hoekje. Felle lichten schijnen in hun ogen. Ze hadden al een vieze lucht geroken, maar daar hadden ze zich weinig van aangetrokken. “Wat is dit?” vraagt Thijs. Er groeien allemaal groene plantjes onder de lampen. Hij houdt zijn hand voor zijn mond en neus. De stank is misselijkmakend en hij krijgt er hoofdpijn van. “Hallo zeg, het lijkt wel een plantage van wiet ofzo. Dat zou wel erg zijn,” zegt Jasper. “Ik ga bij die rare plantjes kijken.” Thijs loopt er al naar toe. Hij pakt zijn mobiel erbij, en zoekt naar wietplantjes op Google. “Ja, dat zijn wietplantjes,” fluistert hij. “Waarom fluister je?” Jasper kijkt Thijs vragend aan. “Je weet maar nooit, misschien zijn hier andere mensen!” Jasper kijkt om zich heen. De plantjes zijn fel verlicht, maar de hoeken zijn griezelig donker. Er gaat een rilling over zijn rug. Stel je voor dat hier iemand is! “De politie moet dit weten!” zegt hij tegen Thijs.

“Stil eens, ik hoor een auto!” Verschrikt kijken de jongens elkaar aan. Het geluid van een auto dringt in de schuur door. Ze kijken in paniek om zich heen, waar kunnen ze zich snel verstoppen? “Daar!” Thijs trekt aan de mouw van Jasper, en samen rennen ze naar een verwarmingsketel die ergens in een hoek staat. De spanning giert door hun lijf. “Misschien zijn het wel drugsmensen,” fluistert Jasper. De auto stopt en er klapt een autodeur dicht. Jasper kijkt voorzichtig om het hoekje, zijn ogen worden groot. “Het is de politie,” fluistert hij opgelucht. “We blijven wel zitten hoor!” zegt Thijs. Zijn lip trilt een beetje.

De jongens horen hoe een politieman binnenkomt. Het duurt niet lang of hij roept naar buiten: “We hebben beet! ’n Wietplantage op de Achterweg.” Agent nummer twee komt ook naar binnen. Hij praat in zijn portofoon: “… wietplantage, … Achterweg.” Het blijft een poosje stil. “Hé, wat heb je daar nu?” horen Thijs en Jasper de eerste politieman vragen.  Jasper kijkt weer om het hoekje van de ketel. Meteen trekt hij zijn hoofd weer terug en stoot zijn vriend aan. “De drone!” Thijs komt overeind en schuurt met zijn voet over een paar losse kiezelsteentjes. Gelijk duikt hij weer naar beneden. Zijn hart klopt in zijn keel.

“Hé!” roept een agent, “wie is daar?” Met grote stappen komen ze naar verwarmingsketel gelopen. “Wat doen jullie hier?” De ene agent heeft hun drone in zijn handen en hij kijkt bars. “Ga eens staan!” Ze krabbelen overeind. “Hebben jullie hier iets mee te maken?” Bedremmeld kijken Thijs en Jasper elkaar aan. “De drone is van ons,” stamelt Jasper. “We hebben hem net nieuw!” vult Thijs aan. De andere agent moet glimlachen. “Waren jullie ermee aan het spelen?” vraagt hij. “Ja!” zegt Jasper, “en toen zagen we deze schuur! We hadden hem nog nooit gezien.” “Kom,” zegt de norse agent, “hier hebben jullie je drone weer. Maar maak dat je gauw wegkomt! Het is hier niet pluis.”

Even later staan de jongens opgelucht weer buiten. Terwijl ze over de weg naar huis lopen, klopt Thijs op de drone. “We gaan samen nog veel avonturen meemaken, jongen!” zegt hij lachend.