De eerste reis van de Titanic was meteen de laatste

De Titanic is op de eerste reis nog lang niet volgeboekt. Toch past niet iedereen in een reddingssloep.

Alarm
De Titanic begint zijn eerste reis vanuit Engeland naar Amerika op woensdag 10 april 1912, met kapitein Edward John Smith. Er zijn twee tussenstops: in Frankrijk en in Ierland. Op 14 april, rond 23.40 uur, ziet de matroos in het kraaiennest een ijsberg voor het schip. Hij slaat direct alarm. De stuurman heeft het gevaar al eerder gezien. Hij probeert bij te sturen, maar het schip is al te dicht bij de rand van de ijsberg. Daardoor raakt het schip op een heel aantal punten beschadigd. Het schip is opgedeeld in verschillende stukken, juist om ervoor te zorgen dat het blijft drijven wanneer er één beschadigt. Maar nu zes delen volstromen met water, is duidelijk dat het schip zal zinken. Via noodoproepen wordt er meteen alarm geslagen.

Redding
In totaal hadden 1178 mensen in de twintig reddingssloepen gepast, ongeveer de helft van de opvarenden. Het worden er maar 823. In sommige sloepen wordt bijvoorbeeld geen mannen toegelaten. Veel mensen willen zelf ook niet in een reddingssloep stappen, omdat de Titanic op dat moment nog best stabiel lijkt te liggen. Om 2.18 uur is de voorkant van het schip zo vol met water, dat het schip doorbreekt en zinkt. Alleen de mensen die in een reddingssloep zitten, kunnen gered worden door de Carpathia, het schip dat het dichtst in de buurt is.