Droomverhaal van Rhodé Vlijm
De hele middag hebben Bram en Jesse in het bos gespeeld. Jesse moet vroeg naar huis, maar Bram blijft nog even. Hij wil nog wat takken zoeken voor de boomhut. Als hij even later met een dikke bos takken onder zijn arm loopt, begint hij te geeuwen. Ik ga even liggen, denkt hij. In het lange gras valt hij in slaap…
We zitten met z’n drieën in de auto. Ik, papa en mama. Je weet wel, zo’n piepklein ding. Ik zit op de achterbank gepropt. We rijden over de snelweg. Voor ons zie ik een monstertruck. Hij rijdt tegen het verkeer in. Maar we botsen niet. We rijden eronderdoor. En onder de volgende. En die daarna. En die daarna. Opeens zie ik Jesse achter ons. Hij rent, wil me tikken.
Het paard waar we op zitten –geen autootje meer– draaft hard door. Ik spring er vanaf. Jesse en ik rennen door de bossen, de weilanden, de straten, om tikkertje te spelen. Jesse heeft me nog niet. Ik ren en ren… En opeens zit ik weer op het paard. Jesse rent niet achter ons. Dan voel ik hoe we omhoog komen. Het paard springt over een grote monstertruck heen. En over die daarna.
Zodra we op de grond terechtkomen, zitten we weer in een piepklein autootje. We rijden weer onder de monstertrucks door. We hebben er nou al tien gehad. Vijftien… Twintig… De stroom monstertrucks lijkt oneindig te zijn. Vijfentwintig… Dertig… Opeens zijn de monstertrucks en het autootje weg. Nu rennen we. Jesse rent achter ons. Heel even steek ik mijn tong naar hem uit en hij doet dat terug naar mij. Opeens is Jesse heel snel. Hij tikt me. ‘Jij zet!’ Jesse haalt me in, maar ik ben hem te vlug af. Ik tik hem. Dan ren ik weg. Recht op de sloot af. Opeens begint het keihard te vriezen. Yes! Ik spring op het ijs, maar dan hoor ik: “krrakkrak!” O nee, ik zal toch niet door het ijs zakken?! Maar het is al te laat, ik zak met een “pok!” door het ijs. Gek genoeg niet met een plons. Opeens voel ik een grasspriet tegen mijn neus kriebelen…
Langzaam wordt Bram wakker. Hij heeft gedroomd. Want met een “pok” kan je niet door het ijs zakken. Naast hem ligt een afgebroken tak die met een “krrakkrak” is afgebroken en met een “pok” op de grond is gevallen…
Geplaatst op dinsdag 12 juni 2018 | Kitsredactie
