Nieske Selles heeft drie pleegkinderen

,,Toen ik voor juf leerde”, vertelt Nieske, ,,had ik een keer les van een pleegmoeder. Ze gaf mij een blauw, glimmend steentje en zei: Als je dit steentje ziet, denk er dan aan dat jij verschil kunt maken in het leven van een kind.

Vanaf dat moment, ik was toen 18 jaar, wilde ik pleegmoeder worden. Mijn man wilde later ook graag pleegvader zijn. Onze pleegkinderen kwamen niet allemaal tegelijk, maar enkele jaren na elkaar. Alle drie waren ze tussen de 1 en 2 jaar, dus best jong. Voor onze oudste pleegdochter waren wij het eerste pleeggezin. Onze pleegzoon en onze jongste pleegdochter hebben eerst in andere gezinnen gewoond.” 

Waarom vindt u het fijn om pleegouder te zijn?
,,Het is fijn om uit te delen van iets wat je zelf gekregen hebt. God heeft ons veel liefde gegeven voor kinderen. Die liefde willen we graag delen met onze eigen kinderen, maar ook met kinderen van een ander die God bij ons brengt. Het is fijn om te zien dat kinderen die eerst bang en onrustig zijn, later toch rust vinden en zich veilig gaan voelen.”

Wat zijn voor u de mooiste momenten?
,,Wij vinden het mooi als we merken dat onze pleegkinderen niet hoeven te kiezen van wie ze het meest houden: de familie uit wie ze geboren zijn, of de familie waar ze nu wonen. We willen graag dat ze weten dat ze van iedereen mogen houden. Als dat lukt, ben ik heel blij. We hebben foto's van de echte ouders van de pleegkinderen bij ons in de kamer staan. Zij horen erbij.”

Wat zijn lastige momenten?
,,Het is verdrietig als de pleegkinderen teleurgesteld zijn of als iets wat hun beloofd is, niet uitkomt. Dat gebeurt soms. Dan kijken ze uit naar een bezoek met hun ouders, maar dan kan het ineens niet doorgaan. Ook is het lastig om een pleegkind altijd goed te begrijpen. Vaak hebben ze nare dingen meegemaakt, waardoor het voor hen soms moeilijk is om te vertellen hoe ze zich voelen. Als ik zie dat ze zich naar en ongelukkig voelen, wil ik hun problemen oplossen. Dat kan ik niet altijd. Gelukkig mogen we onze kinderen leren dat ze God altijd kunnen vertrouwen. Hij is er altijd!”

Heeft u een tip voor vrienden en klasgenoten van pleegkinderen?
,,Wij zijn heel verschillend, niemand is als jij! En toch... zijn we allemaal uniek geschapen door God. Probeer pleegkinderen niet steeds vragen te stellen over hun situatie, maar accepteer ze gewoon zoals ze zijn. Als een pleegkind iets wil vertellen, doet hij of zij dat vanzelf wel!”

Is er verder nog iets dat u tegen kinderen zou willen zeggen?
,,Praat eens met je vader of moeder of het iets voor jullie gezin is om een kindje een veilige plek te geven. Er zijn in Nederland nog heel veel kinderen die wachten op een plekje in een pleeggezin. Nu moeten ze soms naar een kindertehuis, terwijl een pleeggezin veel beter is voor hen. Bid ook tot God of Hij jullie duidelijk wil maken of pleegzorg iets voor jullie is!”

Lees meer over pleegzorg:
Nieske Selles schreef enkele boeken over pleegzorg. Hier zie je er twee:

"Je hoeft niet te kiezen"
Prentenpraatboek over wonen in een pleeggezin

"Hier woon ik"
Samenleesboek over pleegzorg

Kijk ook eens op www.nieskeselles.nl. Daar  staan een kleurplaat en een lesbrief voor de onderbouw gratis online.