Logeren bij oma, je leventje lang

Logeren bij je opa en oma. Wie wil dat niet? Maar een logeerpartij die jaren duurt? Dat is niet goed voor opa en oma, en ook niet voor de logees. in Moldavië weten ze daar alles van. Omdat hun ouders in het buitenland werken, wonen kinderen daar bij opa en oma.

Wie wil dat niet? Bij opa en oma logeren? Iedereen natuurlijk. In de vakantie of op zaterdag en zondag lekker naar opa en oma en jezelf laten verwennen. Een spelletje spelen met opa of met z’n drieën boodschappen doen.

In Moldavië logeren kinderen niet bij hun opa en oma, ze wónen bij hen. Voordat jij roept „Wow, dat zou ik ook wel willen”, moet je weten waaróm ze daar wonen. Dat is omdat hun vader en moeder vertrokken zijn naar het buitenland en hen thuis achterlieten. „Wie gaat er nu op vakantie zonder kinderen?” hoor ik je denken. Nou, wacht even: hun ouders zijn naar een ander land vertrokken om er te wérken. In Moldavië zijn er geen baantjes en valt er niets te verdienen omdat het land een rommeltje is. Daardoor hebben bedrijven geen zin om zich daar te vestigen.
Daar zit je dan als vader met je gezin: zonder werk. En als je vrouw weer eens vraagt om geld om brood te kopen, moet hij voor de zoveelste keer „Nee” verkopen.

Vertrokken

Daarom vertrekken duizenden vaders en moeders naar buurland Roemenië, naar Rusland en Italië om daar een baantje te zoeken en geld te verdienen voor hun achtergebleven kinderen in Moldavië.

Dat klinkt natuurlijk slim, maar dat klopt niet helemaal, want wat komt er terecht van die achtergelaten vader- en moederloze kinderen? Wie zorgt er voor hen? Wie helpt hen met huiswerk? Wie komt bij ruzies tussenbeide? Wie brengt je ’s avonds naar bed? Wie droogt je tranen als je verdriet hebt? Wie wast je kleren? Wie geeft je eten?
Ik kan nog wel even doorgaan met zulke vragen te stellen, want wat vaders en moeders allemaal doen? Dat is ongelofelijk veel. En ineens: zijn zij er niet meer, zitten ze in het verre buitenland. En ben jij met je broers en zusjes bij opa en oma beland, die al die vader- en moedertaken overnemen: zorgen, eten geven, wassen, troosten, helpen, tussenbeide komen, beschermen en noem het allemaal maar op.

Kinderen zien hun ouders vaak vele jaren niet en het enige contact gaat via de telefoon of via een skypeverbinding. Reken maar dat veel kinderen nadat ze weer eens „Dag mama” hebben gezegd een traantje over hun wangen voelen rollen.
Iedere week even met je mama of papa bellen. Er zijn kinderen die dát zelfs niet meer kunnen, omdat hun ouders niets meer van zich laten horen... Je houdt zoiets niet voor mogelijk, maar toch gebeurt dat. Igor weet dat zijn vader en moeder ergens ver weg in Rusland wonen en werken, maar al een paar jaar heeft hij niets meer van hen vernomen. Hij heeft ze proberen te bellen, maar de telefoon aan de andere kant werd niet opgenomen. Igor moet een beetje huilen als hij vertelt dat zijn ouders niets meer met hem te maken willen hebben. Nu woont hij bij zijn oma en samen proberen ze er het beste van te maken. Maar oma is de zeventig al gepasseerd en maakt zich zorgen over Igor als zij ziek wordt of overlijdt. Hoe zal het dan met de jongen gaan?

Bofferd

Intussen hoor ik iemand dit hardop denken: bij opa en oma logeren is toch reuze leuk? En als je dat niet één nachtje, maar iedere dag kan doen, dan ben je toch een bofferd? Nou, dat valt tegen. Opa’s en oma’s zijn meestal al wat ouder, een jaar of zestig, zeventig en dan is zo’n vader- en moedertaak best zwaar. En dan nog wat: in veel opa- en omagezinnen staat oma er alleen voor omdat opa is gestorven, of doordat hij alle dagen ziek op bed ligt. Je zult het als oma te doen krijgen om dan ook nog een stel boefjes te verzorgen!

Ik weet niet of jij het wel eens aan jouw oma hebt gevraagd om, in plaats van een spelletje te doen, jouw kleren te wassen, een gat in je broek te dichten of je te helpen met je huiswerk. Ik denk dat je zoiets nog nooit hebt gevraagd en ik weet zeker dat jouw oma daar wel een beetje blij mee is. In Moldavië hebben oma’s en opa’s geen andere keus: ze moeten wel voor hun kleinkinderen zorgen, en meestal doen ze dat ook graag. Maar of het gemakkelijk is? Zeker niet. Weet je wat het voor opa’s en oma’s extra zwaar maakt? Dat ze zelf ook weinig geld hebben. Omdat ze vanwege hun leeftijd niet meer kunnen werken, moeten ze leven van wat de regering hen iedere maand geeft. Maar dat is te weinig, zeker als er ook nog jonge gastjes bij je aan tafel zitten.

Maar hoe zit het dan met het geld dat hun vader en moeder in het buitenland verdienen? Nou, dat komt lang niet altijd bij opa en oma aan. En het wordt al helemaal lastig als papa en mama heel ver weg zitten - in Rusland bijvoorbeeld. En als het geld wél arriveert, heb je al die onbetaalbare dingen nog niet in huis. Wat je vader en moeder voor je doen is duizend keer meer dan geld verdienen. En als ze er jarenlang niet zijn om voor je te zorgen, kunnen ze dat niet met een pot geld goedmaken. Stel je toch voor: Jij hebt behoefte aan een knuffel en je krijgt van je mams vijf euro in je hand gedrukt!

Er zijn gelukkig ook papa’s en mama’s die niet naar het buitenland gaan en bij hun kinderen blijven. Dat is natuurlijk altijd beter voor het gezin, maar als je vervolgens geen werk kunt vinden als vader, betekent in Moldavië blijven vaak honger lijden. En in de winter: kou lijden omdat je geen brandhout kunt betalen waarmee je je huisje kunt verwarmen. Je snapt intussen wel dat opa’s en oma’s die voor hun kleinkinderen zorgen, maar ook vaders en moeders die bij hun kinderen blijven, best een beetje hulp kunnen gebruiken. En wat dacht je van de kinderen die vele jaren lang bij opa en oma logeren?

Wat denk jij dat ze nodig hebben? De kerk in Moldavië heeft niet gewacht op jouw antwoord en is alvast aan de slag gegaan. Opa’s en oma’s krijgen af en toe een voedselpakket - vooral in de winter is dat welkom. En soms krijgen ze wat kippen of ganzen om daar een eierhandeltje mee te beginnen en zo wat bij te verdienen. Je snapt natuurlijk wel dat de kinderen die bij opa en oma wonen keihard mee moeten helpen om zoiets draaiend te krijgen: de een voert iedere dag de kippen, de ander raapt eieren en weer een ander maakt de hokken schoon.

Weet je wat opa en oma ook helpt? Als de kinderen na schooltijd ergens anders terecht kunnen voor een warme maaltijd en voor hulp bij hun huiswerk. Precies dát is wat de kerk in Moldavië doet. Kinderen zijn na schooltijd welkom in een zaaltje van het kerkgebouw om daar te eten en huiswerk te maken. Het mooie is dat het daar niet bij blijft. De meeste kinderen hebben nog nooit van de Bijbel gehoord en al helemaal niet van wat daarin staat. Nou, dat wordt anders als ze langskomen voor huiswerkhulp. Dan gaat de Bijbel open en vertellen ”juffen” over de Heere Jezus. Misschien is dat nog wel het mooiste van dit werk door de kerk. In ieder geval is het het belangrijkst.