Toeterwangen tijdens de kerkdienst

Het is weer eens wat anders: niet een orgel, maar een compleet blazersorkest in de kerk. Kinderen uit de gemeente in Chisinau spelen er graag in mee.

Ik ben daar zó aan gewend: dat zodra je op zondag bij de kerk komt, het orgel hoort spelen. Daarom keek ik raar op toen ik in Moldavië was en er op zondag naar de kerk ging, maar er geen orgel hoorde. Wat dan wel? Een compleet blazersorkest! Ik hoorde trompetten, een trombone, een fagot en een klarinet. Wow, wat klonk dat mooi!
Niet iedere kerk in Moldavië heeft zo’n orkest. De christelijke gemeente waar ik die zondag te gast was, als een van de weinige kerken wel: de baptistengemeente ”Lente van Leven” in de Moldavische hoofdstad Chisinau. Het orkest heeft dezelfde naam: ”Izvorul Vietii”, Lente van Leven.

„Kijk goed naar de instrumenten”, fluistert een buurvrouw in de kerkbank me toe. „Sommige zijn stokoud en moeten hoognodig worden vervangen”. Ze vertelt dat het vaak tweedehands instrumenten zijn die het orkest gebruikt, ook nog eens gekregen van mensen uit het buitenland. Er zitten ook instrumenten bij, weet ze, die vanuit Nederland hierheen zijn gekomen. Prachtig om te horen trouwens, de muziek die de 27 meisjes, jongens en mannen maken voordat de dienst begint. Als ik na de dienst de kerk uitga zitten hun deuntjes nóg in mijn hoofd. En ’s avonds onder de douche betrap ik mezelf erop dat ik ze vanzelf ga neuriën. Het spelen is ook leuk om te zíén, vooral vanwege de toeterwangen van trompetspelende jongens.

Jonge orkestleden

Wat ook zo bijzonder is aan dit orkest? Dat veel kinderen uit de gemeente erin meespelen. De leeftijd van het jongste orkestlid is elf, de oudste is veertig jaar. Reken maar dat ze daar apetrots op zijn, want het orkest is in heel Moldavië beroemd.
Eén zondag in de maand doen ze mee in een dienst van de eigen gemeente, verder spelen ze er met Pasen, met Kerst en tijdens de Nieuwjaarsdienst. Uit alle hoeken van het land krijgen ze de vraag om in een dienst te spelen. En dan zijn er nog optredens tijdens trouwerijen en begrafenissen. Zo af en toe gaan ze de grens over, richting buurlanden Oekraïne en Roemenië. Zelfs in Nederland zijn ze een keer wezen spelen.