Fleur* en Joëlle zijn hoogbegaafd

Ben je goed in alle schoolvakken als je hoogbegaafd bent? En hoef je dan nergens moeite voor te doen? Nee, zo makkelijk is het niet. Fleur* (11) en Joëlle (10) zijn hoogbegaafd en dat is niet altijd leuk, vertellen ze.

Toen Fleur in groep 4 zat had ze vaak hoofdpijn en buikpijn. Ze verveelde zich op school en vond het maar saai. Daarom kreeg ze een test om te meten of ze hoogbegaafd was. Een IQ-test. „Daar kwam uit dat ik hoogbegaafd ben. Ik wist toen nog niet precies wat het was, of ik het leuk moest vinden en hoe ik ermee om moest gaan. Als mensen nu aan mij vragen wat het is zeg ik dat ik niet direct slimmer ben, maar dat ik meer aankan qua lesstof.”

Onderzoekers hebben veel nagedacht over hoe je kunt weten of iemand hoogbegaafd is. Ze maakten een IQ-test. Daarmee kun je het meten. Maar als iemand zo’n test bijvoorbeeld heel spannend vindt, kan het zijn dat hij of zij daardoor de antwoorden niet weet. Maar er zijn ook andere dingen waaraan je het kunt merken. Iemand die hoogbegaafd is kan bijvoorbeeld snel en goed nadenken. Ook over heel moeilijke dingen. Hoogbegaafde mensen zijn vaak ook nieuwsgierig. Ze willen het liefst alles weten van heel veel onderwerpen. Ook zijn ze meestal gevoelig. Ze voelen dingen snel en kunnen goed bedenken hoe iemand anders zich voelt. En ze maken graag dingen zelf. Voor Fleur is het nu niet meer saai op school. Ze gaat een uur per week naar de plusklas, zodat ze niet alleen opdrachten hoeft te maken die ze al begrijpt. In de klas krijgt ze van de leerkracht ook nog uitdagender werk. Fleur: „Ik kan het extra werk aan, maar mijn hoofd zit wel snel vol, want bijna alles wat ik hoor onthoud ik. Daarom mag ik twee ochtenden per week thuisblijven van school om tot rust te komen.”

De moeder van Fleur kan wel uitleggen hoe dat werkt als haar hoofd vol raakt. „Fleur is eigenlijk net als een spons. Ze neemt alles op uit haar omgeving. Zelfs kleine dingen. Daarom moet ze soms eerst even relaxen voor ze weer aan wat nieuws begint.”
Dat Fleur alles onthoudt, is soms ook heel handig. „Als mijn ouders iets kwijt zijn, vragen ze aan mij waar het ligt. Ik weet het meestal wel, omdat ik ook de kleine dingen die ik zie onthoud.”

Soms zijn kinderen die hoogbegaafd zijn bang dat ze anders zijn dan andere kinderen. Ze kunnen zich er eenzaam door voelen. Fleur heeft daar gelukkig geen last van. „Ik heb goede vriendinnen en daar ga ik mee om, maar ik doe op het schoolplein niet vaak mee met bijvoorbeeld tikkertje. Ik ben meestal gewoon heel moe en heb er geen zin in.” Wat ze soms wel merkt is dat andere kinderen denken dat alles alleen maar leuk en fijn is als je hoogbegaafd bent. „Maar als ik bijvoorbeeld fouten maak met spelling, lijkt het wel of dat een grotere fout is voor kinderen uit de plusklas dan voor de andere kinderen. Soms voel ik daardoor druk.” Af en toe vraagt iemand aan Fleur hoe het is om hoogbegaafd te zijn. „Dat is fijn, want dan kan ik uitleggen dat er ook minder leuke kanten aan zitten.”

Snel leren

Het verhaal van Joëlle lijkt wel een beetje op dat van Fleur. Ook Joëlle is hoogbegaafd en vindt dat niet altijd leuk. „Als je hoogbegaafd bent kun je heel snel leren. Je hoeft niet alles vaak te herhalen en onthoudt vaak heel veel dingen”, legt ze uit. „Dat is heel fijn. Maar ik heb ook faalangst. Ik wil het zo graag goed doen dat ik bang ben om een onvoldoende te halen. Ik heb ook nog nooit een onvoldoende gehaald.” Joëlle gaat ook naar de plusklas. „We werken steeds over een onderwerp. Bijvoorbeeld programmeren. We leerden de digitale code om een computerprogramma mee te maken. Weer een andere keer leren we Chinees of maken we een krant.”

Na de meivakantie gaat Joëlle naar de dolfinagroep. „Dat is nog moeilijker dan de plusklas.” Eén dag in de week volgt Joëlle de gewone lessen op school. Alle andere dagen werkt ze uit andere boeken, gaat ze naar de plusklas of doet ze een denkspelletje. „Ik heb een smartgame. Dat is een soort puzzel met gekleurde rondjes. Je moet proberen om één stuk eruit te krijgen.”

Meestal heeft Joëlle het nu naar haar zin op school. „Ik weet dat er hoogbegaafde kinderen zijn die gepest worden, maar dat gebeurt bij ons op school echt niet. Er zijn allemaal regels tegen pesten en niemand doet het, dus daar heb ik geen last van. Ik heb alleen weleens gehad dat mensen allemaal dingen aan me vragen. Mijn broer doet dat soms ook. Dan is hij een spel aan het doen en moet hij daar iets voor uitrekenen. Hij vraagt dan aan mij wat het antwoord is, maar ik zeg meestal dat hij dan gewoon z’n rekenmachine moet pakken.” Ook al is Joëlle goed in veel schoolvakken, ze wil niet te lang meer leren. „Ik zou later geen saai beroep willen waarbij je alleen maar binnen zit. Ik zou heel graag zelf een manege opstarten, waarbij ik kinderen les kan geven.”

Als Fleur wil ontspannen gaat ze naar haar pony. „Mijn grote passie is paarden. Ik heb ook een paar rijlessen gehad en kom er echt van tot rust.” Buiten zijn vindt ze fijn. „Studeren is niet echt wat voor mij, want dan heb je nog heel lang school. Ik houd veel meer van een beetje vrijheid.”

Joëlle houdt net als Fleur erg van paarden. „Ik zit op paardrijden en ik heb een verzorgpony waar ik heel vaak heen ga. Ik heb het idee dat mijn verzorgpony weet wat ik voel. Ze loopt mij altijd achterna en als ik iets moeilijk vind, drukt ze haar hoofd tegen mijn borst.”

*Fleur is niet de echte naam van het meisje dat geïnterviewd is. Omdat ze liever niet heeft dat iedereen weet dat dit haar verhaal is, hebben we een andere naam voor haar bedacht.

× ← →