Veel vrienden op het internaat

Je kunt na schooltijd niet ‘gewoon’ naar huis als je ouders ergens rondvaren. Voor veel schipperskinderen is daarom het internaat hun thuis tijdens schooldagen. Ricardo, Carsten, Hannah, Elaine, Sarah, Anne-Lynde, Derck en Carlijne vertellen hoe zij het daar vinden.

Toen RICARDO KUUP (12) 6 jaar was, ging hij voor het eerst naar het internaat in Werkendam. „Ik vond het wel leuk. Nu kon ik de hele week naar school en lekker veel buiten spelen. Maar het afscheid nemen op maandag vond ik niet leuk. Ook ’s avonds had ik soms last van heimwee. Gelukkig zijn er lieve juffen, die je dan goed konden troosten.” Het heimwee is gelukkig een stuk minder geworden en inmiddels heeft Ricardo ook „aardig wat vrienden” op het internaat. Het grootste nadeel is dat je door de week je ouders niet ziet, vindt Ricardo, maar verder geniet hij er meestal wel. „We hebben veel lol met elkaar. We gaan ook wel eens naar een binnenzwembad, het strand of een speeltuin. We houden bakmiddagen of een vossenjacht en doen nog veel meer leuke dingen. En er is een kamer boordevol LEGO. Daar speel ik graag. Ik vind het ook leuk om te knutselen. Sinds kort hebben we een eigen bibliotheek waar ik boeken haal.”

Ricardo’s broertje CARSTEN (8) kende het internaat al een beetje, omdat hij vaak meeging om Ricardo op te halen. Bovendien had hij er al een paar keer gelogeerd, maar toch vond hij het spannend om er voor eerst echt naartoe te gaan. „Nu vind ik het er soms leuk en soms niet. Het is fijn dat we een grote zandbak hebben en dat er altijd iemand is om mee te spelen, maar de aardappels zijn er niet zo lekker als aan boord.”

HANNAH VAN DER HAM (12) woont door de week op De Driemaster in Krimpen aan den IJssel. Toen ze daar zes jaar geleden voor het eerst naartoe ging, vond ze het leuk maar spannend, nu alleen nog „erg leuk”.
Je woont daar met veel leeftijdsgenoten, vertelt Hannah vanuit een zonnig Mannheim, waar ze op dit moment met het schip van haar ouders is, „dus je hebt altijd wel iemand om te mee spelen. Er zijn leuke jufs en meesters en er is een uitgebreid buitenterrein waar je heerlijk kunt spelen. Het internaat staat lekker dicht bij de basisschool. Je hebt leuke verjaardagsfeestjes en uitjes.”
Verder, vindt Hannah, leer je al op jonge leeftijd zelfstandig te worden als je naar een internaat gaat. Dat je niet altijd bij je vader en moeder bent, vindt ook zij het grootste nadeel. Heimwee heeft Hannah nooit gehad, hoewel er geen broers of zussen van haar op het internaat zitten. „Mijn zusje Rhodé is pas zes maanden oud. Dus die mag voorlopig nog aan boord blijven.”

Spannend was de eerste keer ook voor ELAINE HEUVELMAN (9) die naar het internaat in Krimpen aan den IJssel gaat. Ze moest echt wennen, maar dat duurde niet zo lang. „Ik heb heel lieve juffen op het internaat en ik vind het leuk op school. Het grootste voordeel vind ik de grote tuin van het internaat, waar we heel fijn kunnen spelen. We hebben trampolines, skelters, schommels, een waterspeelplaats, een groot voetbalveld en een knutselhuisje waar ik heel graag heen ga. We hebben veel plezier met elkaar en halen soms grapjes uit met de juffrouws.” Haar ouders, die op de Linquenda varen, mist Elaine soms wel, maar: „Sinds kort mogen we af en toe facetimen met papa en mama. Dat vind ik fijn en dan zie ik ook mijn broertje Levi even.”

Elaines zusje SARAH (7) vindt het ook heel jammer dat ze niet meer zoveel met Levi kan spelen, sinds ze op het internaat zit. „Maar ik had er toch wel veel zin in om hier naartoe te gaan. Ik vond het vooral leuk om bij Elaine te zijn. Ik ben blij dat ik hier veel buiten kan spelen, op de trampolines en in de schommelmand, en ook bij vriendinnetjes van school. En ik vind zwemles heel leuk!” De maandagavonden zijn het lastigst. „Dan ben ik altijd best moe, omdat we ’s morgens al vroeg in de auto zitten. Dan moet ik soms een beetje huilen, omdat ik papa en mama mis.”

Ook CARLIJNE OOSSE (8) heeft hier soms last van: „’s Avonds als ik op bed lig, ben ik wel eens een beetje verdrietig.” Samen met haar grotere broer en zus zit Carlijne op schippersinternaat Limena, locatie Eben Haëzer, in Dordrecht, waar hun vader vroeger ook op heeft gezeten. Je hebt op het hoofdgebouw acht groepen van zo’n tien tot twaalf kinderen, vertellen Carlijne en haar broer en zus. „Dat zijn vijf groepen voor de kinderen van de basisschool en drie groepen voor de kinderen van het voortgezet onderwijs. In de stad is er nog een afdeling met drie huizen waar ook kinderen wonen die naar het voortgezet onderwijs gaan.” De weekenden brengen Carlijne en haar broer en zus met hun ouders aan boord van hun schip de Battenoord door. Van maandag tot en met vrijdag zijn ze op het internaat. Meestal vindt Carlijne het daar heel leuk. Ze kan er lekker spelen met andere kinderen en maakt soms een leuk groepsuitje. „We zijn bijvoorbeeld naar Corpus geweest en gingen daarna pizza eten op het strand.”

Net als Carlijne had haar broer DERCK (10) vooral in het begin last van heimwee. „Dat gaat nu een stuk beter. Ik vind het leuk op het internaat. Je kunt er heerlijk voetballen en je hebt altijd iemand om mee te spelen."

Zijn zus ANNE-LYNDE (12) is het daar helemaal mee eens. Lijkt het leven op het internaat misschien een beetje op het kostschoolleven waar je in boeken over leest? Niet helemaal, vertelt Anne-Lynde „We hebben wel veel plezier met elkaar, maar er zijn geen nachtfeestjes meer.” „’s Nachts moeten we slapen”, vult Derck aan.

Een internaatdag van Elaine en Sarah. 7.00 uur: wakkergemaakt door juf. Aankleden, wassen. Ontbijten. Tandenpoetsen. Naar school. Tussen de middag eten op het internaat. ’s Middags uit school: drinken met iets lekkers. Spelen. 17.15 uur: warme maaltijd. Daarna: huiswerk, psalm leren en namen en feiten. Douchen, even spelen, iets drinken. Sarah gaat met de jongere groep naar bed, Elaine een uurtje later.

× ← →