Sneeuwballen gooien in de zomer

Wandelen in de bergen betekent avontuur. Je maakt van alles mee. Je komt een luidruchtig loeiende stier tegen. Of je vangt vlinders in een Alpenweide. Als je wat hoger in de bergen loopt, kun je nog sneeuwballen gooien ook. En dat terwijl het zomer is.

1.Rood met witte vlaggetjes. Die tekens zoeken Manoah (9) en Jade (6) tijdens een bergwandeling in Speikboden. De markering wijst het juiste pad. „Daar zie ik er weer een”, wijst Manoah. Bovenop een rots waarop een boom groeit. Grappig. Even verderop is een meertje. Een kudde koeien met bellen om hun nek komen daar precies eten en drinken. Een grote stier, loopt luidt loeiend mee. „BOEH!” 

2. Er dartelen vlinders over het pad. Van alpenbloem naar alpenbloem. Het zijn vooral kleine vlinders: bruin met een beetje oranje. Erebia’s heten ze. Eén exemplaar landt op een schoen. Hij wordt voor eventjes passagier. „Wat veel vlinders”, verzucht Jade. Ze vindt de fladderaars prachtig en zou er eigenlijk wel eentje willen vangen. Na lang proberen lukt het met een geel bloemetje er een te lokken. Jippie! 

3. Een andere dag. Manoah en Jade gaan de Goldseeweg bij Trafoi lopen. De tocht begint met een busrit: een belevenis op zich. Want deze rijdt helemaal de Stelviopas op. Dat zijn bijna vijftig haarspeldbochten naar boven! De twee zussen zitten bij het raam en kijken hun ogen uit. Brr... wat diep. Vanaf de pas gaat het vooral naar beneden. Drie uur lopen naar de Furkelhütte die bijna 600 meter lager ligt. 

4. De route is prachtig. Aan de ene kant ligt de berghelling met daarachter Zwitserland. Aan de andere kant hebben Manoah en Jade uitzicht op de Ortler, de hoogste berg van Zuid-Tirol. „Kijk, die berg heeft een sjaal”, roept Jade. Ze wijst naar de overkant. Een wolk trekt iets onder de top langs. Een leuk gezicht. De Goldseeweg gaat soms dwars over sneeuw. Even een sneeuwbal te gooien.

5, Hotelbaas Stefan van Bella Vista wandelt graag met zijn gasten. Zoals naar de drie gave watervallen bij Trafoi (”Drei brunnen”). Via een brug gaat het over de wildstromende beek. Het pad verdwijnt in het bos. Stefan raapt wat lichtgroen korstmos op. „Dit spul heeft als bijnaam boombaard”, zegt hij terwijl hij het mos onder zijn kin houdt. „Deze korstmossen verraden een zeer zuivere lucht.” Snuif! 

6. Bij de Schaubachhütte in de bergen bij Sulden is het wat bewolkt. Als witte, wollige pluimen trekken de wolken vanuit het dal omhoog. Ze brengen kou mee. Dus trekken Manoah en Jade deze wandeling een lekker fleecevest aan. De wolken geven de tocht een geheimzinnig effect. In plaats van dat je het uitzicht in een oogopslag voor je ziet, krijg je nu steeds een andere piek cadeau. Verrassing!

7. Tussen de bergwanden en met het snerpend gefluit van bergmarmotten op de achtergrond genieten Manoah en Jade van een versnapering en wat drinken. Maar voordat ze de wandeling afmaken willen ze nog iets bouwen: een steenmannetje. De twee gaan op zoek naar geschikte stenen. Zo plat mogelijk. En dan stapelen. Eerst de grootste stenen. Dan de kleinere. Wiebelen, vallen, nog eens proberen.

8. Onderaan de kabelbaan in Sulden is nog een bijzondere plek: het Bärenbad. Op deze plek badderde in het voorjaar van 2005 een bruine beer. Het was voor het eerst in meer dan 100 jaar dat een beer dit Italiaanse dal bezocht. Later emigreerde het dier weer naar Zwitserland. De plek is nu een gratis kuuroordje. Even lekker opfrissen in het puurste bronwater. Daarna het blotevoetenpad en de boomhut.

9. Wandelingen heb je in allerlei soorten en maten. Kinderwandelingen zijn altijd speciaal. Omdat je dan onderweg van alles kunt beleven. Vlakbij het dorpje Prad is er een: het bosdierenpad Gumperle. Bewapend met een puzzelboekje gaan Manoah en Jade op weg. Bij dertien “stations” houden ze halt om naar informatie te speuren over bosdieren. Kijk eens hoe groot de vleugels van de lammergier zijn!

10. Nog zo’n leuk weetje: eekhoorns trommelen op een boom bij alarm. Of: wil je net zo sterk zijn als een mier, dan moet je in verhouding maar liefst acht vriendinnetjes tegelijk optillen. Poeh! Dat kunnen Manoah en Jade niet. Nog even voelen hoe zwaar een gewei van een volwassen hert is. Oef... Na de wandeling bezoeken ze Aquaprad: een bezoekerscentrum over waterdieren in Zuid-Tirol. Blub, wat leuk!

Wandelen in de bergen kan overal. De wandelingen in dit verhaal waren (in de volgorde van de plaatjes) op de volgende plekken:

Bij Speikboden in het Ahrntal (oosten van Zuid-Tirol). Hiervoor kun je een kabelbaan omhoog nemen vanaf Costa di Tures.
Bij de Stelviopas in Vinschgau (westen van Zuid-Tirol).
In de omgeving van het dorpje Trafoi in Vinschgau.
Bij het dorpje Sulden in Vinschgau. Met kabelbaan omhoog naar de Schaubachhütte.
Bij het dorpje Prad in Vinschgau. Dit is een speciale kinderwandeling.

× ← →