Knikkeren om een beker

Kijken, richten en rollen maar. Oei, bijna erin. In Ouwehands Dierenpark in Rhenen zijn ruim 250 kinderen aan het knikkeren. En niet zomaar. Vier grote zilverkleurige bekers staan te glanzen in de zon. Alleen de vier beste knikkeraars maken kans op zo’n beker. En de allerbeste? Die is Nederlands kampioen knikkeren.

Door een luidspreker schalt de stem van een man van de organisatie. De tijd is bijna om. „Drie, twee, één en nul”, telt hij samen met enkele kinderen af. De kin- deren die tegen elkaar speelden, geven de ander netjes een hand. Louise Verbeek (9) van basisschool De Wegwijzer uit Kesteren is een van hen. Ze heeft al verschillende rondes gewonnen en is opnieuw door. Elke keer dat ze een ronde verder komt, krijgt ze een bandje om haar arm met steeds een andere kleur. „Ik wil graag een van die bekers winnen, dus moet ik in elk geval in de finale komen”, vertelt ze. Haar opa en oma staan haar achter een hek aan te moedigen. „Ze doet het heel goed. We hadden niet gedacht dat ze zover zou komen.”

Louise wint nog een paar rondes tot er acht kinderen over zijn. „Ik had eigenlijk niet verwacht dat ik zover zou komen”, zegt ze verbaasd. Ze moet nog één spelletje winnen om de finale te spelen. En dat potje is spannend. De jongen tegen wie ze speelt, rolt er de ene na de andere knikker in: 4–0. Ondertussen tikt de tijd door. Het wordt 8–1 voor haar tegenstander en via de microfoon wordt al afgeteld van tien naar nul. Dan laat Louise de laatste knikker erin rollen. „Yes!” roept ze. Samen met drie andere kinderen, Naomi, Thijs en Marouane, speelt ze de finale.

Berenbos

Bij het berenbos, in een ander gedeelte van het dierenpark, moet blijken wie de beste van de vier is. Er staat daar een veel grotere knikkerbaan klaar, gemaakt van rubbertegels en met een knikkertegel erin. De finalisten merken dat het serieus wordt en zijn zichtbaar geconcentreerd. Ze knikkeren voorzichtiger en zorgen ervoor dat de knikkers niet te dicht bij de pot terechtkomen. Louise verliest een spelletje en wint er één en wordt daarmee derde. Marouane eindigt als vierde. Dan is het tijd voor de grote finale. Wordt Thijs of Naomi de knikkerkampioen?

De ouders en bekenden van de kinderen juichen als ze een punt scoren of roepen „oeh” als de knikker de pot op een haar na mist. Thijs laat er vier knikkers in rollen en Naomi heeft één punt. Maar het gaat erom wie het laatste punt scoort. Dat weet Naomi ook en ze blijft bij de les. Thijs en Naomi spelen zo voorzichtig dat de knikker op een centimeter afstand voor het potje stil blijft liggen. Het punt lijkt vergeven, maar de knikker rolt bij de volgende beurt net iets te hard en schiet het potje weer uit. Het staat 6–3 als Thijs een einde aan de spanning maakt en de laatste knikker erin laat rollen. Zijn moeder is trots op hem. „Sinds hij zich heeft opgegeven voor de wedstrijd heeft hij elke dag geoefend. Thuis en op het schoolplein.”

Alle vier de finalisten mogen op het podium komen staan. Ze krijgen een grote beker en een zak knikkers. Thijs wint ook nog een knikkertegel. Nadat hij de prijs in ontvangst heeft genomen, belt hij gelijk zijn vader. „Papa, ik ben eerste geworden met knikkeren!”

NK knikkeren

In Ouwehands Dierenpark in Rhenen werd vorige week zaterdag het Nederlands kampioenschap knikkeren gehouden. De kinderen die meededen aan de knikkerwedstrijd speelden eerst een voorronde in de gemeente waar ze wonen. Zeventien gemeenten organiseerden zo’n wedstrijd. Vanuit al die gemeenten werden de zestien beste knikkeraars afgevaardigd.