Eben-Haëzer in Drachten doet verkeersexamen (fotoserie)

„Nou, ik ga hoor.” Frank stapt op zijn fiets en wil wegrijden, maar een man houdt hem tegen. „Je mag pas weg als ik het zeg.” Ja, het gaat er keurig netjes aan toe bij dit praktisch verkeersexamen. Want fietsen kan iedereen, maar veilig fietsen, dát is de kunst.

Ze hebben er mooi weer bij, de negen leerlingen van de reformatorische basisschool Eben-Haëzer in het Friese Drachten. Marrie, Geertje, Rachel, Marlies, Jelle, Frank, Josine, Carolina en Jan doen deze dinsdagmorgen examen op de fiets. Na een flink aantal lessen op school is het nu tijd voor de praktijk.

Dat gaat niet zomaar, want eerst krijgen de leerlingen een haarnetje op hun hoofd, daarna gevolgd door een heuse helm. Josine wil al naar de fiets, maar vergeet helemaal haar hesje aan te doen. Ze heeft nummer 5 en mag als eerste starten.

Startstreep
Een rijtje fietsen staat al te wachten. Josine kiest een exemplaar uit en gaat bij de startstreep staan. „Het is wel spannend, hoor”, zegt ze, terwijl ze wat zenuwachtig haar band op de straat laat stuiteren. Dan klinkt een stem: „Nummer 5, je mag gaan!” Josine kijkt achterom. Ze kijkt naar meester Huttenga en zegt dan: „Help, ik weet de weg niet meer.”

„Jawel, joh”, spreekt de meester haar moed in. „Het lukt best.” Marrie roept haar na: „Succes.” Zwaaien doet Josine niet, want je moet wel twee handen aan het stuur houden, zéker tijdens een examen.

Controleurs
Al snel zijn alle negen leerlingen onderweg. Rachel, ze heeft nummer 9 op haar hesje staan, trapt flink door en nadert een rotonde. Keurig steekt ze eerst haar linkerhand uit, zodat automobilisten weten dat ze op de rotonde blijft. Bij de afslag die ze hebben moet, steekt ze haar rechterhand uit. Twee controleurs op een bankje knikken goedkeurend.

De route gaat dwars door het centrum van Drachten, over bruggen, langs geparkeerde auto’s en via hofjes weer terug naar het startpunt. Bijna 7 kilometer moeten de examenkandidaten afleggen. „Ze doen het uitstekend”, vindt de controleur. Dat blijkt ook wel uit zijn nog lege aantekenblaadje.

Frank is als eerste weer terug bij de rotonde. Hij scheurt de bocht om, ziet de redacteur van Kits langs het fietspad staan en zwaait als een dolle. Oeps, helemaal vergeten zijn hand uit te steken.

Jan van der Veen (11) uit De Falom
„Het examen was leuk om te doen. Natuurlijk kan ik wel veilig fietsen, maar je leert gemakkelijk verkeerde dingen aan. Die kon ik nu verbeteren. Op school hebben we een boekje met twaalf lessen doorgewerkt. Nu konden we het geleerde in praktijk brengen. Het afslaan bij een rotonde vind ik het lastigst. Eerst je ene hand uitsteken, dan de andere. Een tip voor andere fietsers? Kijk altijd of de andere weggebruiker jou ziet.”

Geertje de Beer (11) uit Buitenpost
„Ik reed achter Josine aan, maar die wist de weg niet meer. Daarom zijn we verkeerd gereden. Iemand achter ons riep dat we een andere weg in moesten, dus ben ik heel hard achter Josine aan gereden. Toen had ik even niet meer in de gaten dat ik examen aan het doen was. Gelukkig kwamen we al snel weer op de goede route. Mijn tip voor andere fietsers: Blijf aan de kant en kijk bij rotondes altijd goed over je schouder.”

× ← →