Eenzame eend, jaloerse poes

„Deze vind ik het mooist.” Benjamin Muis (10) uit Barneveld laat een bladzijde zien met daarop een getekende poes en een kort verhaal over jaloers zijn. Het staat in het boekje ”Ook dieren hebben emoties”. De schrijver en tekenaar? Dat is Benjamin zelf.

Op de tafel in de huiskamer liggen papieren vellen met teke­ningen erop. Dieren zijn het. Een leeuw, rups, kameel, poes, eend, geit... Een doos gekleurde water­potloden ligt naast de stapel papieren.

Al deze twintig dieren zijn niet voor niets getekend. Ze waren bestemd voor een heus boek. En dat boek ligt ook op tafel. Benjamin pakt het en zoekt even naar zijn lievelingsverhaal: de poes en jaloers zijn. „We hadden twee poezen. De ene ging heel vaak achter de ander aan, omdat hij jaloers was. Het werd zo erg dat we de ene hebben weggedaan.”

Je weet veel van dieren. Hoe komt dat?
„We woonden eerst op een boerderij. Daar hadden we allerlei dieren, zoals geiten. Ze liepen in een groot weiland, maar hadden toch het lef om af en toe door het prikkeldraad te dringen om naar een ander weiland te gaan. Daarom heb ik mijn verhaal bij de geit ”lef tonen” genoemd. Bij elk dier dat ik tekende, bedacht ik een verhaal over een gevoel.”

Hoe kwam je op het idee om dit boekje te maken?
„Ik wilde mijn neefje voor zijn tweede verjaardag een origineel cadeau geven. Ik bedacht vijf korte verhalen. Toen mijn moeder ze las, zei ze: Probeer er een tekening bij te maken. Uiteindelijk werden het er twintig. Pf...”

Was het zo veel werk?
„De teksten schrijven niet, maar het tekenen wel. Samen met mijn moeder zocht ik een plaatje van een dier op. Daarna deed mijn moeder een keer voor hoe ik het na kon tekenen. Ik lette dan goed op hoe ze dit deed. Daarna probeerde ik het zelf. Meestal lukte het na één keer wel. Met water­potlood kleurde ik de tekeningen in, maar dat is best zwaar werk. Je krijgt er kramp van in je vingers. Toen ik bij nummer 15 was, had ik echt even zoiets van: niet nóg meer...”

Toch ben je doorgegaan. Hoe deed je dat?
„Door te bedenken dat ik het voor mijn neefje deed. Dat heeft me geholpen om door te zetten. Ook mijn juf hielp me goed. Van haar mocht ik, als ik mijn weektaak af had, achter de computer. De tekeningen maakte ik thuis.”
Hoe vond je neefje Merijn zijn cadeau?
„Hij werd op 20 maart 2 jaar, dus hij kon er niet veel van zeggen. Toen hij op zijn verjaardag naar bed werd gebracht, heb ik nog een verhaaltje voorgelezen. Daarna sliep hij heerlijk. Dat is een goed teken, toch?”

Hoe is het om een echte schrijver te zijn?
„Erg leuk. Ik hoop dat kinderen herkennen wat ik geschreven heb. Maar ik ben niet de enige hier thuis die een boek maakte. Mijn zus heeft samen met mijn moeder al twee boeken geschreven. En mijn broer Paul is ook bezig met een spannend jongensboek. Dat moet in juni af zijn. Blijkbaar zijn we een schrijversfamilie.”

Nog één vraag: je hebt een toepasselijke achternaam...
„Haha, ja, dat is waar. Ik heb daar nooit echt over nagedacht, maar het klopt wel. En ik vind een muis ook het leukst om te tekenen. Trouwens, zie je dat de muis ook heel dicht bij mijn naam staat op het boek? Dat zie ik nu pas.”

Eend – eenzaam voelen

Het kleine eendje was eenzaam.
Ze ging net zoals alle andere eendjes, zelf een huisje maken.
Ook ging ze zelf voedsel verzamelen.
Maar ze wist niet wat ze allemaal lekker vond.
Ze was lang aan het kauwen en vond wormpjes het lekkerst. Dus veel wormpjes zoeken.
Er kwam een beer en die zei: dat is een mooi huisje, mag ik bij jou wonen?
Toen was het kleine eendje toch nog gelukkig.

Ook dieren hebben emoties
”Ook dieren hebben emoties” vertelt over de beleving van emoties en gevoelens. Twintig dieren maken een avontuur mee en daarin spelen twintig gevoelens een rol. Pijn, verdriet, boosheid, teleurstelling, agressie, blijdschap; veel emoties zul je zeker herkennen.

Wil je het boek (48 blz.) van Benjamin Muis kopen of cadeau doen? Ga naar boekscout-yo.nl/boekwinkel.asp en zoek op ”Benjamin”. Daar kun je het boek voor 13,45 euro bestellen.