Lian (11) wil alle dieren redden

De grote olifant, de bijzondere neushoorn en de snelle tijger worden steeds zeldzamer. Lian Kandelaar (11) uit Heemstede wil daar verandering in brengen. In ”Missie Red de Dieren” schrijft ze over vijf bedreigde diersoorten. Het boek is meer dan duizend keer verkocht.

Met haar eigen ogen zag de schrijfster hoe slecht het met sommige dieren gaat. Tijdens haar vakantie in Turkije bezocht ze een zeeschildpaddenopvang. „Eén schildpad had een haak in zijn bek. Een andere had littekens in zijn schild omdat hij tegen de schroef van een schip was aangekomen.”

Bijgeloof
Veel dieren worden bedreigd zonder dat dat nodig is, vindt Lian. „Haaien worden gedood omdat mensen geloven dat het eten van haaienvinnensoep geluk brengen. Van de hoorn van een neushoorn worden medicijnen gemaakt en olifanten worden afgemaakt zodat mensen beeldjes kunnen maken van hun slagtanden.”

Lian wil later graag schrijfster én bioloog worden. Eigenlijk is ze het allebei al. Bioloog is ze al een beetje omdat ze nu vier jaar lang ranger is bij het Wereld Natuur Fonds. Ze verzint al jarenlang acties om geld op te halen voor bedreigde dieren. „Elk dier is speciaal en heeft een eigen plekje op deze aarde”, vindt ze.
En schrijfster is ze ook al. Het eerste verhaal dat Lian schreef ging over een tijger. Het werd best een spannend verhaal. Maar het verhaal over de ijsbeer mislukte helemaal. „Er waren teveel personages en er gebeurde bijna niks in het verhaal. Het was gewoon saai”, geeft Lian toe.

Schrijfles
De groep-8’er nam schrijfles om haar verhalen spannender te maken. Van een lerares Nederlands heeft ze veel geleerd. Nu zal Lian nooit meer opschrijven dat iemand bang is. „Dat kun je veel beter laten zíen. Dus schrijf ik: hij stond te bibberen op z’n benen.”

Ook gebruikt Lian nu cliffhangers. „Dat betekent dat je stopt op het moment dat je verhaal heel spannend wordt.” Lian geeft meteen een voorbeeld. „De man heft zijn geweer. Kees sluit zijn ogen. Dan klinkt een knal.”

Het boek begon als een grap. Toen het verhaal van de ijsbeer wel lukte, en zelfs het beste werd, had Lian al drie verhalen klaar. „Ik stuurde de verhalen naar de uitgever. Voor de grap.” Maar de uitgever was enthousiast. „Hij wilde er een boek van maken. Ik was door het dolle heen”, lacht Lian.

Prinses
Het boek van Lian kreeg aandacht van een heel belangrijke vrouw. „Hallo, jij bent Lian” zei prinses Laurentien toen Lian haar een exemplaar van haar boek gaf. „Ja, haai”, was het enige wat Lian kon uitbrengen. De zenuwen gierden door haar lichaam. „En toen gaf de prinses me ook nog een knuffel. Ik stond zo stijf als een plank. Maar het was wel heel leuk.”

Ook journalisten gaven veel aandacht aan het boek van Lian. Die blijft er rustig onder. Inmiddels is ze alweer bezig met een nieuw boek. Waar dat over gaat, houdt ze nog even geheim.